In de landelijke en bosrijke omgeving, van het Noord Limburgse Castenray, ligt een monumentale woonboerderij uit 1715. Aan de bosrand, en 100m van de openbare weg .Een plek waar u helemaal tot rust kunt komen. Op het erf liggen enkele bijgebouwen, deze zijn in de loop der jaren gerestaureerd en opgeknapt. 

Eén van deze bijgebouwen, met het mooie uitzicht over weide en bossen, is omgetoverd tot een landelijk ingericht vakantie huis. Het vakantiehuis is ideaal voor gezinnen (met kleine kinderen)en ideaal voor mensen die willen genieten van rust, ruimte en natuur. Je wandelt zo de naast het huis gelegen bossen in. 

Een mooi stukje Limburg, in de wijde omstreken zijn volop mogelijkheden voor dagrecreatie, musea en  vele wandel/ en fietsroutes, 
 o.a. Castenrayse Vennen, Schadijkse Bossen, Nationaal Park de Peel en Nationaal Park De Maasduinen .
 

Deze leerplek zal wandelaars met kinderen zeker aanspreken! 

Over de poel zijn loopbruggen aangelegd die verboden worden door een kleine trekveer. Kinderen kunnen over grote stapstenen en stappalen de andere oever van de poel bereiken. Een picknickplek, een pomp, een houten watergoot én een waterrad vormen uitdagen voor kinderen om naar hartelust te spelen. 

Je kan ook nog iets leren! Zo is er een informatiebord over alle beesjes die je er kunt vinden én staat er een kist met hulpmaterialen om zelf op zoek te gaan naar de beestjes. 

Deze houtsculpturen zijn in 2016 ter plekke gemaakt door boomzaagkunstenaar Roel van Wijlick uit Venlo. De kunstenaar maakte in opdracht van de Dorpsraad Castenray, Stichting Jeugdwerk Castenray en Kleur in Castenray een zitbank uit een eeuwenoude eikenboom die hij in Griendtsveen had uitgezocht om zijn speciale vorm

De dieren op de zitbank, eenden, een kikker, libellen en een uil, zijn volledig met een motorkettingzaag gemaakt. Aanvankelijk stond de zitbank met de sculpturen bij de brug aan de Kreuzelweg. Later werd de bank verplaatst naar een poel langs de meanderende Lollebeek, aan de oostkant van de autosnelweg A73.

Bij en in de poel werden in 2016 voor de jeugd verschillende uitdagende toestellen geplaatst waarop de jongeren zich kunnen uitleven, zoals een vlonder met trektouw, een loopbrug, stappalen en stapstenen.

Deze oude grenssteen op de hoek van de Tunnelweg en Roffert markeerde de grens tussen Oirlo en Venray. Dit is de eerste steen die de historische grens tussen deze twee dorpen markeert. De steen werd in 2016 onthult. 

De huidige gemeente Venray ontstond uit de twee dorpskernen: Venray (waarvan Oostrum/Spraeland een afsplitsing was) en Oirlo.
Deze kernen kregen waarschijnlijk rond de twaalfde eeuw gestalte. Toen de dorpsgemeenschappen groter werden, moest men ook een steeds groter terrein benutten. De noodzaak ontstond om duidelijke afspraken te maken hoever elke gemeenschap mocht gaan. Het gebeurde namelijk nogal eens dat grenzen overschreden werden met het laten grazen van het vee of met het steken van turf.

Ook Venray en Oirlo hadden in 1635 een geschil, dat 'door die van Oirlo' voor het Hof van Roermond werd gebracht. Ook daarna volgde er menige onenigheid tussen de beide zelfstandige bestuurseenheden. Op 20 september 1790 gaf de Pruisische regering opdracht de geschillen tussen Oirlo en Venray te klaren door het plaatsen van grensstenen met aan de ene kant '1794 Oerlo' en aan de andere zijde '1794 Venraj'.

Twee teruggevonden stenen staan op het Oirlose dorpsplein en een derde staat niet ver daar vandaan in een voortuin. Een vierde grenssteen werd in 1980 bij het ploegen aan de Heesakker gevonden. Bij de Heesakker liep vroeger de grens van de toenmalige gemeente Oirlo met de gemeente Venray. In 1800 werd Oirlo bij Venray gevoegd.

   In het centrum van Castenray staat de Sint Matthiaskerk. In 1944 werd de kerktoren door de Duitsers opgeblazen waardoor het kerkschap geheel werd verwoest, maar het uit 1485 daterende priesterkantoor bleef onbeschadigd.

Op het plein tegenover de kerk staat een zonnewijzer  en het beeld van de “Schansemaker”ter nagedachtenis aan de uitzending van 12 jonge mannen naar Nederlands Indië en aan het groot aantal jongens en mannen die in de oorlog gedeporteerd werden.

De Caselse Vennen bij Castenray is een nat gebied waar veel plantensoorten te vinden zijn die zich hier thuis voelen in dit gebied. Hier vindt je nog oude turfputten waar in 1920 nog turf uit werd gestoken door de inwoners van Castenray. 

Er loopt een mooie wandelroute door de Caselse Vennen kijkt u bij Laarzenpad Caselse Vennen, Maar vergeet niet uw laarzen mee te nemen.

Het beeld van een lezend meisje werd in 2012 geplaatst door Stichting Heemkundig Genootschap Castenray. Het beeld werd geplaatst ter gelegenheid van het 90-jarig bestaan van de school in Castenray. Het meisje draagt dan ook kleding uit 1922. 

Het beeld is door gemaakt door beeldend kunstenaar Martin Ooink uit Venray. Het is gehouwen van een ruwe en robuuste blok Belgisch blauw hardsteen, afkomstig van een eeuwenoude brug in Brussel. De open kant van de schoolbank symboliseert het open karakter van de school en de doorgaande leerlijn.

Verder refereert het open deel aan de dreigende sluiting van de school. De dorpsgemeenschap wilde in 2012 nog dat de school open zou blijven. De inzichten veranderden spoedig daarna en met ingang van het schooljaar 2015-2016 fuseerde de school op aandrang van de ouders met de basisschool in Oirlo.

Vóór 1922 gingen de kinderen uit Castenray in Oirlo naar school. Dat betekende een bijna dagelijkse voettocht van ruim 5 kilometer heen, en dus ook terug. Vaak door weer en wind, soms over modderige paden. Vooral ’s winters was dit voor de allerkleinsten een hele opgave.

Bij het beeld is een informatiebord geplaatst met een beknopt overzicht van de onderwijshistorie van Castenray.