Goch had vroeger 5 watermolens aan de Niers. De jongste was de Susmühle uit 1700. Ze dankt haar naam aan het suizende geluid van het water bij de stuw. Aanvankelijk werd de molen als walkmolen voor de wolindustrie gebruikt. Later werd er graan gemalen en olie geperst. Het waterrad stamt uit 1900 en heeft tot 1932 gefunctioneerd. Toen werd de Niers gekanaliseerd en zakte het waterniveau bijna 2 meter zodat het molenrad niet meer aangedreven kon worden. In die tijd functioneerde de erbij gelegen Susbrücke als stuw en hield het water op niveau. Bij de ingang van de monumentale molen liggen nog 3 molenstenen ter herinnering.
