De kubusachtige compositie The Balance of Change staat symbool voor de manier waarop een dorp evenwicht moet vinden tussen behoud van eigen identiteit én de verandering en vooruitgang in de moderne maatschappij. Kunstenaar Ruud Simons maakte het kunstwerk in 2002.
"Het is een vertaling van Beringe als dorp. Het verbeeldt een gesloten gemeenschap, dat zie je terug in de gesloten armen die het werk heeft. Van de andere kant is Beringe ook een nieuwsgierig dorp, daarom kun je door het werk heen kijken als een soort raam", vertelde Sjraar van Horen hierover in het Dagblad de Limburger.
Hoewel de Beringnaren in eerste instantie de betekenis hierachter nog niet zagen, nam de waardering voor dit abstracte kunstwerk toe. Ook groeide de onvrede tegenover de gemeente, over het uitblijven van de leuke aankleding van de plek met een tafel en bankje. In 2008 maakten overbuurmannen Sjraar van Horen en Appie Maaessen daarom zelf een betonnen tafel. Ankie Rutten maakte een ontwerp dat Beringe verbeeldt en de buurt legde er ten slotte zelf kleurrijke steentjes, die over waren van de mozaïekwerken op het Kerkplein.
In de conceptnota "Centrumplan/kunstplan Beringe" van 2006 lanceerden de opstellers ideeën om de 'no-nonsense-instelling van de Beringse mensen' om te buigen. De bevolking werd betrokken bij het vergroten van de leefbaarheid van het centrum.
In de vorm van een ludieke actie onder de codenaam DHZKNST werden inwoners geprikkeld om ideeën aan te leveren voor een zelf te vervaardigen kunstwerk. Het resultaat van deze DoeHetZelfKuNST-actie was het mozaïekontwerp, dat door maar liefst 400 dorpelingen zelf werd gelegd op het plein voor de parochiekerk.
In de vijf mozaïeken komen centrale thema's terug, zoals een typisch Berings gebouw, een symbool voor leven, muziek, 5xBeringe, ontspanning/ontmoeting en vrije-tijdsbesteding. De blauwe lijn die door alle mozaïeken kronkelt, symboliseert het leven in Beringe en het kanaal.
Het Kuuzemonument werd in 2007 door de carnavalsvereniging De Beringse Kuus geschonken aan de Beringse gemeenschap ter gelegenheid van het 44-jarig jubileum. Traditioneel wordt Vasteloavend in Beringe geopend en afgesloten bij dit Beringse Kuuzemonument. Tijdens de carnavalsdagen wordt daarnaast een vlaggenstok met de vlag van de Beringse Kuus geplaatst op het monument.
Het monument werd gemaakt door kunstenaar Willem van der Velden. Het kenmerkt zich door een bijzondere veelzijdigheid. Van der Velden maakt onder andere keramisch werk, bronzen beelden, portrettekeningen, fantasietekeneningen en staalobjecten. Daarbij draait het meestal om mensen. Hij heeft een eigen, onmiskenbaar authentieke stijl.
Napoleon, een verticale golf die uitloopt in bakstenen, verbeeld het einde van de Noordervaart en het dorp Beringe, dat als het ware uit het water is gerezen.
De Volkskrant schreef in 1998 hierover: Het lijkt wel of de inwoners van Beringe er met leedvermaak bij stilstaan. Uitgerekend in hun dorp strandde het ambitieuze plan van Napoleon Bonnaparte om een kanaal te graven van Antwerpen naar Düsseldorf. Dat roemloze einde van het Grand Canal du Nord was de dorpsraad van Beringe wel een monument met inscriptie waard."
Het werk werd in 1991 voor het publiek onthuld tijdens een beeldensymposium. Bij deze onthulling ontbrak kunstenaar Hans Reijnders, omdat hij vond dat zijn werk ontsierd werd door een provisorisch vervaardigde sokkel. Inwoners van Beringe noemden dat 'zielig' en grappenmakers plaatsen een bord met 'Te Koop' bij het beeldhouwwerk.
Tot 1995 belandde het werk in de gemeenteloods. Pas in mei 1995 kreeg het kunstwerk zijn huidige, prominente plek aan het einde van de Noordervaart. Ook werd het op het juiste voetstuk geplaatst.